สตรีผู้อาภัพกับชายเร่ร่อน (มีอีบุ๊ก)

ไรต์มีนิยายบ้าน ๆ มาฝากอีกแล้วค่ะ ฝากกดติดตามกดหัวใจให้ด้วยนะคะ

สิริมาทะลุมิติเข้าไปอยู่ในร่างของนิลเนตร เธอไม่ค่อยดูแลตัวเองและยังมีเหาดกอีกด้วย เธออาศัยอยู่กับย่าที่ป่วยติดเตียงเพียงสองคน อาชีพของเธอคือเก็บผักบุ้งขาย วันหนึ่งเมื่อเธอเปลี่ยนไปทั้งหนุ่มแก๊งเลี้ยงควายกับชายเร่ร่อนก็เข้ามาให้ความสนใจเธอ จนทำให้ชีวิตเธอวุ่นวายมากขึ้น เธอจะจัดการกับพวกเขายังไงไปติดตามอ่านกันได้เลยค่ะ

คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับยาเสพติด ทุกอย่างในนิยายนักเขียนล้วนสมมติขึ้นมา บางตอนไม่สมเหตุสมผล บางตอนไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

……………….

ภายในบ้านพักที่ลับตาคนในตัวอำเภอม่วงเขียว

เจ้าของร่างสูงใหญ่วางของกลางที่ล่อซื้อมาได้ไว้บนโต๊ะไม้ริมหน้าต่างที่เปิดไว้ฝั่งหนึ่ง ผ้าม่านสีขาวไหวสั่นเล็กน้อยเมื่อสายลมพัดเข้ามาเอื่อย ๆ มือสองข้างปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตทั้งเก่าทั้งขาดทั้งเหม็นออก เผยให้เห็นลอนกล้ามบนหน้าท้องอย่างชัดเจน 

“ผมว่าอีกไม่นานผู้กองต้องเป็นโรคผิวหนังแน่ ๆ เลยครับ” ขันติว่าพลางใช้มือโบกพัดที่ปลายจมูกเพื่อไล่กลิ่นเหม็นสาบไปมา

“ร่างกายผมชินแล้วจ่า” หฤษฎ์ทำงานด้านสืบสวนมากว่าเจ็ดปี ตลอดเจ็ดปีก็ปลอมตัวตลอด เหตุเพราะรักความเป็นอิสระในการทำงาน และอยากใช้ชีวิตให้เต็มที่ และเขาก็ได้ประสบการณ์จากการใช้ชีวิตแบบนี้มากตามที่ต้องการด้วยสิ 

“ผู้กองไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนั้นเลยนะครับ”

ร่างใหญ่เปลือยท่อนบนนั่งลงบนเก้าอี้ด้วยท่าทางเหนื่อยล้า “ไม่เข้าถ้ำเสือจะได้ลูกเสือเหรอจ่า”

“แต่ผู้กองก็ไม่น่าไปยุ่งกับ… ยานั่น”

“ผมรู้ตัวผมดีน่าจ่า อย่าห่วงผมเลย งานนี้งานใหญ่ถ้าไม่ลงทุนขนาดนั้นเราก็คงคว้าน้ำเหลวอีกตามเคย” หฤษฎ์มั่นใจในตัวเองมากพอ เขาไม่มีทางตกเป็นทาสยาเสพติดเป็นอันขาด เขารู้ว่าสิ่งไหนควรลองสิ่งไหนไม่ควร และต้องลองในปริมาณเท่าไรถึงจะปลอดภัยกับตัวเอง แต่ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนอยู่ที่ใจ

“แล้วผู้หญิงคนนั้นล่ะครับ ทำไมผู้กองต้องไปสนิทกับเธอด้วย”

เขานิ่งไปครู่หนึ่ง “ผมสงสัยว่าเธออาจจะเกี่ยวข้องกับแก๊งค้ายาเสพติด”

“แต่ดูเหมือนผู้กองจะทำเกินไปนะครับ”

หฤษฎ์ย่นคิ้ว “อะไรที่จ่าคิดว่าผมทำเกินไป”

“ก็อย่างเช่น… ไปเก็บผักช่วยและก็ไปนอนเฝ้าเธอที่บ้าน”

“ถ้าไม่ทำอย่างนั้นผมจะรู้ความเคลื่อนไหวของเธอเหรอครับ” ผู้หญิงคนนั้นสนิทกับแก๊งค้ายา ไม่แน่ว่าเธออาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย แต่ดูจากหน้าตาแล้วเธอคงไม่ได้เสพ

“แต่ก่อนไม่เห็นผู้กองพูดถึงผู้หญิงคนนี้นี่ครับ” เดือนแรกที่เขาแฝงตัวเข้าไปในหมู่บ้านละแวกนั้นแต่หฤษฎ์ก็ไม่เคยพูดถึงผู้หญิงคนนี้สักครั้ง

“แต่ก่อนเธอ…” แต่ก่อนนิลเนตรไม่ใช่คนที่น่าสนใจขนาดนี้ เขาเองก็แปลกใจ เขาไม่เจอเธอเพียงสัปดาห์เดียว พอกลับไปอีกครั้งนิลเนตรกลับเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง กลิ่นกายหอม ผมเรียบตรงเป็นประกายเงางามน่าจับ แก้มนวลเนียนน่าสัมผัสแม้ผิวจะเป็นสีแทนแต่กลับมีแรงดึงดูดทางเพศอย่างมหาศาล อีกทั้งดวงตาซุกซนเป็นประกายระยับคู่นั้นยังชวนให้หลงใหลอีกด้วย วันที่เขาไปช่วยเธอปักเบ็ดเขายังคิดว่าเธอไม่ใช่นิลเนตรคนเดิมด้วยซ้ำ

อีบุ๊กลดราคาถึงวันที่ 10 สิงหาคมนี้นะคะ